Strona główna

Wszystkie wiersze

Odpowiedzi

Stary jesionie, zielony wędrowcze

Z dziecinnych czerwców znany, a obcy

Odwieczny strażniku wiejskiego rozstaju —

Powiedz mi, dokąd dojdę tym skrajem?

Czy będzie gdzieś tam, na szczęsnym końcu

Dom dobry — dom, w którym słońce

I świeże gwiazdy pod sklepem dębowym

A w oknie «ten pierwszy» człowiek?

Czy zniknę bez śladu w przepastne bramy

Połknięty przez szkła topiel lustrzaną

Zamienię w papier, przepomnę rozkosze

I w biały cement obrócę oczy?

Czy może łąkę rozpostrą mi gaje

Szkarłatny ląd pachnący rajem

Za który kłosem rozsypię się zżętym

I wrosnę w sen ojców święty?

A jeśli smutkiem przesyci mnie jesień

Wahadła w piersi melodię zbezczeszczę

I przyjdzie mu ustać przed swoim czasem

Czy spotkam się choć z Mamą i z Tatem..?

...

Wyszeptał mi jesion liściastym trwaniem

Odpowiedź, o którą nie zapytałem

A dokąd prowadzi ta ścieżka —

Nie wiem,

sam nie wiem jeszcze.

5 sierpnia – 11 listopada 2018

❦