Οδηγός καλής συμπεριφοράς προς Linuxάδες

1. Ένα Παραμύθι με Νόημα

2. Η Πραγματικότητα

[2.1 Linux Κοινότητα]

[2.2 Υπάρχει τελικά πρόβλημα;]

3. Τυφλοσούρτι

4. Προτεινόμενο Διάβασμα

[4.1 LGU Netiquette]

[4.2 MAGAZ]

[4.3 HOWTOs]

[4.4 HELLUG]

[4.5 ΕΕΕΑ]

[1. Ένα Παραμύθι με Νόημα]

"Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα απόμακρο χωριό, ζούσαν δέκα ψαράδες. Την εποχή εκείνη, κανείς άλλος δεν ήξερε να ψαρεύει και ούτε ενδιαφερόταν για το ψάρεμα. Αν μάλιστα οι ψαράδες έκαναν το αστείο να διδάξουν ψάρεμα στους ανθρώπους της πόλης, ή να τους δώσουν δωρεάν ψάρια εκείνοι τους κορόιδευαν και τους χλεύαζαν.

Οι κάτοικοι της πόλης, βλέπετε, τρώγανε μόνο έτοιμες προτηγανισμένες τηγανητές πατάτες που τους προμήθευε ο αφέντης μεγαλέμπορας.

Οι ψαράδες όμως επέμειναν. Σιγά σιγά, καλλιέργησαν και τη γη, κάναν μια μικρή φάρμα εκτροφής ζώων, άρμεγαν το γάλα και επειδή ήταν όλοι φίλοι μεταξύ τους και ήταν λίγοι σε πληθυσμό, ο καθένας έκανε ότι του άρεσε και το πρόσφερε δωρεάν και χαμογελαστά στους υπόλοιπους. Όποιος δεν μπορούσε να φέρει σε πέρας κάποια δουλειά, μπορούσε να ρωτήσει τους παλιότερους κατοίκους του χωριού και εκείνοι με χαρά τον βοηθούσαν. Σιγά σιγά, οι ταλαιπωρημένοι και στα πρόθυρα της ασιτίας κάτοικοι της πόλης ενδιαφέρθηκαν να μάθουν και αυτοί τον τρόπο ζωής του μικρού αυτού χωριού και άρχισαν να μαζεύονται στα περίχωρα του χωριού. Ο πληθυσμός του χωριού αυξήθηκε. Οι νέοι κάτοικοι απαιτούσαν σαν κακομαθημένα παιδιά τα δωρεάν ψάρια τους (λες και κάποιος τους τα χρώσταγε) και κακοαναθρεμένοι όπως ήταν, άρχισαν να ζητάνε τσιπούρες, φιλέτο, λαχανάκια Βρυξελλών, πράγματα που οι παλιοί χωρικοί δε μπορούσαν (χωρίς τη συνεργασία των νέων) να φτιάξουν.

Αλλά αυτό που πραγματικά έφερνε σε απόγνωση τους γέροντες του χωριού, ήταν η συμπεριφορά των νέων στο σχολείο. Δεν έκαναν τις εργασίες τους, δε διάβαζαν τα βιβλία τους, δεν παίδευαν το μυαλό τους και δεν παρατηρούσαν τους γεροντότερους ώστε να προοδεύσουν. Αντί αυτού, συνεχώς έβριζαν τη δασκάλα τους όταν τους εξηγούσε πως αν είχαν διαβάσει το βιβλίο δε θα χρειαζόταν να διακόπτουν συνέχεια το μάθημα και να ρωτούν τα ίδια και τα ίδια.

Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε για πολύ καιρό, μέχρι που πέθαναν οι γεροντότεροι, χάθηκε η γνώση που είχαν και τελείωσαν από τις αποθήκες οι έτοιμες τροφές που με τόσο κόπο συσσώρευαν.

Πεινασμένοι και απογοητευμένοι οι κάτοικοι της πόλης, ξαναγύρισαν στον παλιό αφέντη τους. Με σκυμμένο το κεφάλι, παραδέχτηκαν πως ήταν λάθος τους να φύγουν από κοντά του και του ζήτησαν να τους πάρει στη δούλεψή του.

Αυτός άλλο που δεν ήθελε. Τώρα πια όλοι δουλεύουν γι' αυτόν, για μια μερίδα προτηγανισμένες σάπιες πατάτες και κανένας δεν έχει μείνει για να επαναστατήσει εναντίον του."

[2. Η Πραγματικότητα]

Ο παραπάνω μύθος, μέχρι ένα σημείο του ανταποκρίνεται πλήρως στο μοντέλο ανάπτυξης και λειτουργίας του Linux. Είναι γνωστό πως δεν ανήκει σε κανέναν, πως προσφέρεται δωρεάν, πως ο καθένας εθελοντικά προσφέρει εκεί που θέλει και μπορεί και πως υπάρχουν ισχυροί δεσμοί ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας αυτής.

Είναι γνωστό, επίσης, πως για να μην τρως μόνο ότι σε ταΐζουν οι άλλοι, θα πρέπει μόνος σου να διαφοροποιήσεις το μενού σου πράγμα που απαιτεί προσωπική ενασχόληση.

[2.1 Linux Κοινότητα]

Η κοινότητα του Linux, λοιπόν, έχει τα σχολεία της. Διατηρεί κάποιους μηχανισμούς για την ισχυροποίηση των δεσμών των μελών της, για την επίλυση των προβλημάτων τους και για την, τόσο ζωτικής σημασίας, επικοινωνία μεταξύ τους. Αυτοί οι μηχανισμοί δεν είναι τίποτε άλλο από τις γνωστές μας λίστες ανταλλαγής ηλεκτρονικών μυνημάτων (newsgroups).

Στον ελληνικό χώρο, ο αφιλοκερδής σύλλογος Ελλήνων Χρηστών και Φίλων Λίνουξ Ελλάδος -HELLUG συμβάλλει σε αυτή την προσπάθεια. Με τον προσωπικό χρόνο, χρήμα και όρεξη μελών του και μη, συντηρείται το www.hellug.gr (web server του συλλόγου), magaz.hellug.gr (ηλεκτρονικό περιοδικό για Linux), HOWTOs (μεταφρασμένα ή πρωτότυπα εγχειρίδια τεκμηρίωσης), projects (στέγαση και ενημέρωση για ελληνικές προγραμματιστικές προσπάθειες), happenings, εκθέσεις, κλπ.

Σημαντικότερη, ίσως, όλων των παραπάνω δραστηριοτήτων είναι η συντήρηση των αντίστοιχων λιστών:

[IMG]

linux-greek-users@hellug.gr (για θέματα που άπτονται του Linux γενικώς π.χ. προβλήματα, συζητήσεις, επικαιρότητα κλπ.),

linux-howto@hellug.gr (για μεταφραστικές προσπάθειες, εξελληνισμούς),

hellug@hellug.gr (για διοικητικά θέματα, συμμετοχή μόνο από μέλη του HELLUG)\

[2.2 Υπάρχει τελικά πρόβλημα;]

Τώρα πια, όμως, που μέρος των στόχων του συλλόγου δείχνει να εκπληρώνεται (αύξηση των Ελλήνων χρηστών Linux καθώς και των εταιρειών που ασχολούνται ή το χρησιμοποιούν), αρχίζει να διαφαίνεται ένας μακροπρόθεσμος κίνδυνος. Αυτός της κατάρρευσης της κοινότητας κάτω από το ίδιο της το βάρος. Και εξηγούμαι...

Παλιοί και νέοι Χρήστες

Όπως και στο μύθο με τους χωρικούς, οι νέοι χρήστες που δίνουν στο Linux μια ευκαιρία, κατά πλειοψηφία δε διαθέτουν την αντίστοιχη παιδεία και μεράκι όπως οι παλιοί.

Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν γίνεται εδώ θέμα τεχνικών γνώσεων, παλαιότητας, μαγκιάς ή σεβασμού προς τους γκουρού. Απλά, όσο περισσότεροι άνθρωποι στριμώχνονται στον ίδιο χώρο τόσο πιο προσεκτικοί και ευγενικοί πρέπει να είναι στις επαφές τους με τους γύρω τους.

Η αρχική μαγιά χρηστών Linux, καθότι λιγοστοί στον αριθμό, δεν αντιμετώπισε ποτέ αυτό το πρόβλημα. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως οι πρώτοι εκείνοι χρήστες ήταν κατά βάση επαγγελματίες, χομπίστες - σπασίκλες των computers. Το κύριό τους μέλημα δεν ήταν να κάνουν τη δουλειά τους με το Linux, αλλά αντίθετα η δουλειά τους (έστω και σε επίπεδο δονκιχοτισμού ή χόμπι) ήταν να κάνουν το Linux.

Οι ορμές του νέου

Οι σημερινοί χρήστες, συνήθως, είναι πιο προσγειωμένοι και απαιτητικοί. Θεωρούν πως το Linux οφείλει να τους ανταμείψει για το τόλμημα που έκαναν να το δοκιμάσουν και να τους καλύψει κάθε τους ανάγκη, καλύτερα και πιο γρήγορα από κάθε εναλλακτική λύση με την οποία το συγκρίνουν.

Μερικές φορές, παρεξηγούν επίσης, το ρόλο των ανθρώπων που έκαναν τα πράγματα να είναι όπως σήμερα, χωρίς να το χρωστούν σε κανέναν και απαιτούν την επιτυχή βοήθειά τους εδώ και τώρα. Σε περιπτώσεις άγνοιας, αδιαφορίας, λανθασμένης απάντησης (κανείς δεν είναι τέλειος μην ξεχνάμε) δείχνουν αρνητική στάση και αρχίζουν να ακούγονται παράπονα όπως "κρατάτε την γνώση για τον εαυτό σας", "δεν μας διδάσκετε όπως σας δίδαξαν", "είσαστε ένα κλειστό κύκλωμα και δεν μας δέχεστε και εμάς" ...

Πολλές φορές, μάλιστα, επειδή το Linux έχει ξεφύγει πια από εργαλείο του σπασίκλα, οι νέοι χρήστες αυτοί δε διαθέτουν βασικές γνώσεις Η/Υ αλλά και ούτε την στοιχειώδη παιδεία συμπεριφοράς στα ηλεκτρονικά μέσα (email, λίστες).

Έτσι, ακόμα και αν η απορία τους έχει απαντηθεί και η πληροφορία είναι ήδη προσιτή, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να την αναζητήσουν και επιμένουν να ρωτούν τα ίδια και τα ίδια, δημιουργώντας τριβές και εκνευρισμούς.

Ο καημός του παλιού

Για να απαντήσει κάποιος "γκουρού" σε μια οποιαδήποτε ερώτηση, θα πρέπει να βρει τον χρόνο να την διαβάσει, να την επεξεργαστεί (ώστε να μην συμβουλέψει λάθος), να το δοκιμάσει ο ίδιος, πιθανώς να ψάξει για σχετικά links και documentation ή και να αναζητήσει παλαιότερες απαντήσεις στην ίδια ερώτηση. Αν η ανταμοιβή του είναι μόνο γκρίνια, ίσως να αποτραβηχτεί από την εθελοντική αυτή συνεισφορά του. Αν επίσης οι ερωτήσεις πληθαίνουν σε σημείο που δεν μπορεί κανείς να τις παρακολουθήσει, χάνουν την πραγματική τους αξία, εξισώνονται όλες μεταξύ τους (δύσκολες, ενδιαφέρουσες, τετριμμένες, ήδη απαντημένες, λανθασμένες, άσχετες με Linux) και γίνονται απλά ένας θόρυβος.

Στην περίπτωση δε που η απάντηση έχει δοθεί τρια μηνύματα πριν, είναι λογικό να απογοητεύεται οποιοσδήποτε από τον τρόπο που υποβιβάζουν τον χρόνο και την προσφορά του οι ερωτούντες πριν διαβάσουν έστω και στο ελάχιστο το "μάθημα της ημέρας".

Μια μέση λύση

Φυσικά η σωστή συμπεριφορά απαιτεί βήματα και κατανόηση και από τις δύο πλευρές.

Ο νέος φίλος δεν καλείται να τα ξέρει όλα, αλλά ούτε και να απαιτεί σαν κακομαθημένο παλιόπαιδο ιδιαίτερα μαθήματα, όποτε χρειαστεί, από όποιον επιλέξει, επί παντός επιστητού.

Ο παλιός από την άλλη, υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να σνομπάρει κάθε ερώτηση που του φαίνεται απλή και προφανής. Θα πρέπει να είναι επεξηγηματικός στις απαντήσεις του. Σε περίπτωση που νοιώθει την ακατάσχετη τάση να χλευάσει, να ειρωνευτεί και γενικώς να μην συνεισφέρει θετικά σε κάποιο πρόβλημα, όποιος και αν είναι ο λόγος αυτής του της διάθεσης, υπάρχει μια και μόνη συμβουλή: Μην απαντήσει!.

Η λίστα είναι εργαλείο και δεν πρέπει να εκφυλίζεται σε προσωπικές μικροτριβές που δεν προάγουν το Linux.

Όπως και στο μύθο, το μυστικό της επιτυχίας του χωριού, ήταν πρώτα πρώτα η προσωπική ενασχόληση με κάτι που άρεσε στους χωρικούς. Η εξήγηση της αποτυχίας είναι, επίσης, απλή. Μηδενική προσωπική συνεισφορά και απαίτηση από τους άλλους να δουλέψουν για σένα. Στο Linux, ισχύει το ρητό "Αν σε τρώει η πλάτη σου, προσπάθησε να την ξύσεις μόνος σου. Αν τα καταφέρεις, πες και στους άλλους πώς το έκανες. Αν όχι, βρες φίλους σου να ξύνει ο ένας την πλάτη του άλλου."

Προς θεού, απέχουμε πολύ από την κατάληξη του μύθου και δεν νομίζω πως εύκολα θα καταλήξουμε εκεί, αλλά μπορούμε όλοι μαζί να κάνουμε την Linux-ική ζωή μας πιο εύκολη και ευχάριστη, αν έχουμε στο μυαλό μας την παραπάνω ιστοριούλα, κάθε φορά που αποφασίζουμε να απευθυνθούμε στις Linux λίστες.

[3. Τυφλοσούρτι]

Παρακάτω επιχειρούμε να δώσουμε έναν τυφλοσούρτη καλής συμπεριφοράς για τέτοιες περιπτώσεις. Οι ενέργειες καταγράφονται ΑΚΡΙΒΩΣ με την σειρά που θα έπρεπε να γίνουν, ώστε να μεγιστοποιήσουμε τον παράγοντα σήμα/θόρυβο μιας ηλεκτρονικής λίστας.

Βήμα 1: Επιχειρώ να λύσω μόνος μου το πρόβλημά μου (διαβάζοντας τα manuals, πειραματιζόμενος, ψάχνοντας στο internet στα σχετικά sites).

Βήμα 2: Συμβουλεύομαι φίλους και γνωστούς από τον κύκλο μου. Αν φοβάμαι πως γίνομαι ενοχλητικός σε αυτούς, να είμαι σίγουρος πως το ίδιο νοιώθουν και οι άγνωστοι στις λίστες.

Βήμα 3: Διαβάζω με προσοχή παρεμφερείς ερωταπαντήσεις στις λίστες, κοιτώντας μήπως η απάντηση έχει ήδη δοθεί και είναι μπροστά στα μάτια μου.

Βήμα 4: Δημοσιοποιώ το πρόβλημά μου στην σωστή λίστα, με ευγενικό τρόπο, παρέχοντας όσες πληροφορίες νομίζω πως θα βοηθήσουν τους άλλους να κατανοήσουν ακριβώς το πρόβλημα μου και συνεχίζω να τους δίνω τις επιπλέον πληροφορίες που (ίσως) να ζητήσουν.

Βήμα 5α: Αν το πρόβλημα λυθεί δεν είναι άσχημη ιδέα να ευχαριστήσω τα παιδιά που έδωσαν χρόνο και δαπάνησαν σκέψη για να με βοηθήσουν. Στέλνω την ολοκληρωμένη ερώτηση και απάντηση στην λίστα γιατί πιθανώς ενδιαφέρει και άλλους.

Βήμα 5b: Αν η ερώτηση δεν απαντηθεί για κάποιο καιρό, ή οι απαντήσεις δεν λύσουν το πρόβλημα, δεν επιμένω, δεν βρίζω, δεν προσβάλω. Όποιος και όπως μπόρεσε να ασχοληθεί το έκανε ήδη. Δεν υπάρχει τρόπος να καταναγκάσουμε και άλλους να εμπλακούν. Τι να γίνει; Ήμασταν άτυχοι. Δεν είναι λύση επίσης, η αποστολή του ίδιου mail - ερώτηση σε πολλαπλούς παραλήπτες προσωπικά. Να είσαστε σίγουροι πως όλοι διαβάζουν τις ίδιες λίστες και πως μόνο ενόχληση μπορεί να δημιουργήσει κάτι τέτοιο.

Βήμα Μόνιμο (και σημαντικότερο): ΠΑΝΤΑ, ΜΑ ΠΑΝΤΑ, έχω στο μυαλό μου πως η λίστα δεν είναι μόνο για να παίρνω απαντήσεις αλλά κατά βάση για να δίνω. Παρακολουθώ λοιπόν και τα υπόλοιπα threads, προσπαθώντας με την σειρά μου να ανακουφίσω και εγώ άλλους ομοιοπαθείς.

[4. Προτεινόμενο Διάβασμα]

Το θέμα αυτό έχει συζητηθεί πολλές φορές και από τα ίδια τα παιδιά που συμμετέχουν στις λίστες αυτές και έχουν ήδη ξεκινήσει κάποιες προσπάθειες ενημέρωσης των "νεοφώτιστων" φίλων. Το κάθε ένα από αυτά τα ενημερωτικά κείμενα, αναφέρεται στο θέμα με τον δικό του τρόπο, κάνοντας όμως λίγο πολύ παρεμφερείς συστάσεις.

Σας παραπέμπουμε λοιπόν στην σχετική *βιβλιογραφία* :

[4.1 LGU Netiquette]

Το LGU Netiquette μπορείτε να διαβάσετε ηλεκτρονικά στο http://lists.hellug.gr/lgu-netiquette.txt[1]. Αποστέλλεται πάντως αυτόματα και σε μηνιαία βάση στην linux-greek-users, ώστε να το λαμβάνουν όλοι οι νέοι συμμετέχοντες σε αυτήν. Μεταξύ άλλων στο κείμενο αναφέρονται και τα εξής:

1: http://lists.hellug.gr/lgu-netiquette.txt

> ``

[4.2 MAGAZ]

Άρθρα με παρεμφερή προβληματισμό, μπορείτε να βρείτε και στο ηλεκτρονικό περιοδικό magaz[2].

2: http://magaz.hellug.gr

Ένα άρθρο γενικού ενδιαφέροντος που εκφράζει κάποιες γενικότερες σκέψεις για την κοινότητα και τις δραστηριότητές της είναι το: Σκέψεις για την ελληνική κοινότητα του Linux[3].

3: http://magaz.hellug.gr/21/03_community_thought.html

Μια άλλη πληροφορία που μπορεί να σας φανεί χρήσιμη είναι πως τα τεύχη του magaz, έως και το 16ο, περιλαμβάνουν και αλληλογραφία με το κοινό. Σε αυτήν υπάρχουν αρκετές ερωταπαντήσεις κυρίως αρχαρίων χρηστών.

[4.3 HOWTOs]

Ένα από τα γνωστότερα και παλαιότερα Ελληνικά HOWTOs, το Hellenic HOWTO[4] αναφέρει και αυτό με την σειρά του μερικούς χρήσιμους κανόνες καλής συμπεριφοράς. Αναφέρουμε αποσπασματικά...

4: http://www.hellug.gr/gr/howto/howto/pub/html/Hellenic-HOWTO.html

> ``

Εκτός των παραπάνω, το HOWTO αυτό έχει μια λίστα συχνά τιθέμενων ερωτήσεων (FAQ) για προβλήματα Ελλήνων Linuxάδων, που μπορεί να σας φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη.

[4.4 HELLUG]

Οδηγίες για το τι σκοπούς εξυπηρετεί η κάθε λίστα, ποιες είναι οι συχνότερα τιθέμενες ερωτήσεις και απαντήσεις τους (FAQ), συμβουλές για να βοηθήσετε και να βοηθηθείτε καθώς και για το πώς να εγγραφείτε στις λίστες, θα βρείτε στην διεύθυνση http://lists.hellug.gr[5] και στο LGU FAQ (Linux Greek Users Frequently Asked Questions)[6]

5: http://lists.hellug.gr

6: http://http://homepages.pathfinder.gr/lgu_faq/

[IMG]

Διαβάζουμε:

> ``

[4.5 ΕΕΕΑ]

Τέλος, για μια ακόμα πιο επιθετική και ωμή στάση στο ζήτημα μπορείτε να διαβάσετε το Linux Savoir Vivre HOWTO στην EEEA[7] που φημίζεται για την αμεσότητά της παρά για την πολιτικά ορθή στάση της. Για μια πρόγευση:

7: http://www.eeea.gr/repository/grlinux/Linux-Savoir-Vivre-HOWTO/Linux-Savoir-Vivre-HOWTO.html

> ``

Αρχική Σελίδα