# Annotina narratio digna reduci

Híc reduco narrationem alias editam, deinde dicam quam ob rem de eá recorder.

Conductor audax callide respondit!

Rædæ impletæ vectorum quamquam in viis abundant, tamen vulgo culpantur. Nam aliæ ad tempus stationes non adveniunt, aliæ plures viatores accipiunt quam commode vel etiam tute vehi possunt, aliæ fumum atrum venenatumque copiose effundunt, aliæ periculose reguntur a gubernatoribus semisomnis vel ebriis, aliæ carminibus de rebus haud liberis aptantibus resonant.

Sed vectores maxime queruntur de conductore, cujus munus est tesseras vendere atque curare ne quiquam sine tesserá vehatur. Narratiunculam de quodam impudenti conductore nunc refero, quamquam non certe scio utrum id verum sit necne...

Vir quidam cupidus a vico suo in medium oppidum eundi, rædam adiit et conductorem quæsivit quanti constaret iter. Cum summam postulatam illi solvisset, scilicet octoginta Rupias, ad oppidum inde vectus est. ('Rupia' est moneta Taprobanæ. Panis, exempli gratiá, octoginta Rupiis vénit.)

Ad vesperum, cum tempus esset domum regrediendi, forte eidem rædæ incidens octoginta Rupias conductori tetendit et scalas rædæ conscendere cœpit. Sed conductor pecuniam tamquam frivolam contempsit atque centum Rupias pro tesserá solvi jussit.

Vir iratus "Mene falleris?" inquit, "Viam hinc illuc tanti constare oportet, quanti stetit via illinc huc."

Conductor rejiciens "Credisne proinde," inquit, "tot dies a Lunæ die usque ad Veneris transire, quot transeunt a Veneris usque ad Lunæ?"

Alter hóc argumento convictus ilico tesseram majore pretio emit.

Post scriptum

Narrationem supra relatam scripsi, hiliari modó sane, mense Aprili ultimi anni atque in aliá ephmeride edidi. Sed hodie graviori animo eandem relego sentiens quanto vita in insulá nostrá magis magisque durior fiat.

Incepi verbis "Rædæ impletæ vectorum quamquam in viis abundant...". At nunc rædæ aliaque vehucula mobilia raro usquam videntur. Plerumque immobilia in pavimentis consistunt quia oleum ad propellendum nusquam vénit. Dicitur novum oleum importatum iri non ante idús Julias.

Deinde scripsi de Rupiá, videlicet monetá nostrá, sic "Panis, exempli gratiá, octoginta Rupiis vénit." Utinam hoc etiam nunc verum sit. Intra annum enim moneta adeo viluit ut constet panis ducentis Rupiis. Tanto aucta sunt etiam pretia aliorum necessariorum vitæ. Multitudo igitur fame aliisque ærumnis patitur.

--

Ismail in publicum deposuit (CC0)

pri. kal. Jul. MMXXII

Limen